Ik geloof, Heer! kom mijn ongelovigheid te hulp. En Jezus ziende,

20 En zij brachten hen tot Jezus; en terstond als hij Hem zag, was het of de geest hem van één reet, en vallende tegen de grond, wentelde hij zich al schuimende in het stof.

21 En Hij deszelfs vader: Hoe langen tijd is het, dat dit hem is overkomen? En hij zeide: Van zijn kindsheid af.

22 En dikwijls heeft hij hem ook in het vuur en in het water geworpen, om hem te verdelgen: Maar zo Gij iets kunt, help ons, en heb innerlijke deernis met ons!

23 En Jezus zeide tot hem: indien gij geloven kunt, alles is mogelijk voor dengene, die gelooft.

24 En terstond, de vader van het kind, het met tranen uitroepende, zeide: Ik geloof, Heer! kom mijn ongelovigheid te hulp.

25 En Jezus ziende, dat de schare toeliep, bestrafte de onreinen geest, zeggende tot hem: Gij stomme en dove geest! Ik beveel u, ga uit van hem, en kom niet meer in hem!

horizon met water.

26 En uitschreuwende, en hem geweldig als van één rijtende, ging hij uit. En het kind werd als een dode, zodat velen zeiden, dat het gestorven was.

27 Maar Jezus, hem bij de hand nemende, richtte hem op, zodat hij overeind stond.

28 En toen Hij in huis gegaan was, vroegen Hem Zijn discipelen afzonderlijk: Waarom hebben wij hem niet kunnen uitdrijven?

29 En Hij zeide tot hen: Dit geslacht kan door niets uitgaan, dan door bidden en vasten.